ری-رایپاروگرافی

ریپاروگرافی: ریپارو:دون/خوار/پست + گرافی:مطالعه/ثبت/نگارش

پلینی در کتاب تاریخ طبیعی خود در سده اول بعد از میلاد در معرفی و توصیف نقاش طبیعت-بیجان چنین می گوید: "آیا او با انتخاب کشیدن چیزهای ابتدایی و پیش پا افتاده، خود را خوار و خفیف نکرده است؟" و او را رایپاروگرافوس می خواند. جواب این پرسش را می توان در تفکیکی میان نقاشی و موضوع اش و تقابل ارزشی این دو جستجو نمود. این ارزش ها برای قرن ها با هم گره خورده بود و سلسله مراتب ارزشی ژانرها را بنا نهاد که نمادی از برتری موضوع بر تصویر نقاشی بود. اما به تدریج دیدگاه دیگری هم بروز نمود که اهمیت را به جای موضوع به روش انجام نقاشی می داد. برای این نگاه، طبیعت بیجان- که در سلسله مراتب پیشین، در پاﯾﯿن ترین جایگاه قرار داشت- بستری درخور برای اجرای ایده های نقاشانه فراهم می کند. به این صورت طبیعت-بیجان می تواند تجسد ایده نقاشی باشد؛ گونه ای که امکان دخالت در ساختار خود را در جهت شکل گیری سطحی منسجم (تابلو) فراهم می کند. این نمایشگاه منتخبی از آثار رایپاروگرافی یک(سال 97/گالری وارطان)  و رایپاگروگرافی دو(سال 99/مجموعه اکتبر) است.