روایت یک زندگی

نقاشی راه پرفراز و نشیبی را طی کرده تا به ما رسیده است، از زمان رنسانس اهمیت، نوع نگاه و رفتار هنرمندانه با مواد، متریال و هزاران سوالی که ذهن هنرمندان را به خود مشغول کرده است، تفاوت های بنیادین پیدا کرده است. سوال هایی از قبیل زاویه دید، استفاده از متریال های نوین، اندازه اثر و نوع رفتار هنرمند با موضوع، دانش به روز شده هنرمندان، سطح سواد مخاطبین، نوع ارائه اثر ، بافت، قابلیت تکثیر و هزاران سوال از این دست هنگام خلق اثر ذهن هنرمند را به چالش می کشد، اما از میان صدها رویکرد، هزاران موضوع، محتوا، شکل و ساختار شاید بتوان گفت، منظره پردازی یکی از قدیمی ترین رویکرد هاست که از زمان رنسانس تا به معاصر به حیات خود ادامه داده است. البته شکل، محتوا و نوع نگاه به منظره دگرگون شده است اما امروزه همچنان در میان صدها رویکرد، توجه هزاران هنرمند را در سراسر جهان به خود جلب کرده است. در زمان معاصر خوانش تصویر با صد سال قبل به طور کامل متفاوت شده است، منظره نگاری نیز در این بین مستثنی نیست اما همسو با معاصریت، جایگاه خود را در میان ژانر های گوناگون تصویری به اثبات رسانده است. لیکن نقاشی هایی که در برابر شما خودنمایی می کند شاید تنها یک منظره صرف نباشند، چنانکه فاکتورهای ذهنی و تصویری برای خلق اثر و چگونگی ارائه می تواند مفاهیم کاملا متفاوت و متناقضی را در ذهن هنرمند و مخاطب به وجود آورد. من نگاهم اگرچه مانند هر منظره نگار دیگری به نوع رنگ، سطح، واکنش بستر تصویر، اندازه و مقیاس عناصر تصویری بوده است، اما شاید منظور من از خلق آثار منظره نه تنها نشان دادن کوه، دشت و درخت هاییست که از دور خودنمایی می کنند، بلکه نشان دادن ماهیت فراموش شده ناکامی ها و شادی های زودگذر همچون یک تکه ابر بهار باشد، که با نگاه کردن، اثر خود را بر روحمان می گذارد و محو می شود.