بیگانه

دشوار است در کار محمد رضا فیروزنیا میان کیفیات فرمی و موضوع آثار، یکی را برای برجسته کردن انتخاب کرد.
پرتره های او به صورت ویژه ای بر نمایشی از  تصویر مادر تمرکز دارد. تلاش فرمی او برای ثبت نمایی بیطرفانه از والدش، به نوعی تمایل به گسست شباهت دارد.  گویی او خود را در فاصله ای از سوژه قرار می دهد تا جدایی از وجودی که با آن پیوستگی دیرینه دارد را تجربه و ثبت کند. مگر نه این که در کودکی این فاصله، اولین منشا درک خود و مرز دیگری را مشخص می سازد؟ دیگری در تصویری که هنرمند ارائه می دهد همزمان موضوع پرستش‌ یا منبع ترس و سلطه، وجودی آشنا و همچنان غریبه است.
با این حال نباید از کارکرد فرمی آثار فیروزنیا غافل شد. مهارت او در طراحی قابل تامل است. چرا که برای او طراحی تنها نمایش فرم نیست، بلکه نمایشی از نحوه دیدن آن است.

جمال عرب زاده