زمان خاموش

«زمان خاموش»

گویی هر درخت یک فرصت بود، فرصت دیدار با آدم‌هایی که در گستره زمان محو شده بودند. 

دیدار درختان برای من یادآور ارزش‌های نیست‌شده زندگی بود و انتزاع نهفته در کارهای من از وجود آن بهره گرفته بود. تلاش برای نمایاندن بخشی از زندگی؛ تلاش نسبی برای بازنمایی جهانی نیست‌شده.

درختان می‌مانند و ما می‌رویم و حضور نور و سایه و محوشدگی پراکنده در آن، ماندن و رفتن را معنا می‌کند.